माझी "सावली"...

ती सतत माझ्या भोवती,
फिरत असते सावली सारखी,
वीस वर्षांपुर्वी आली ती,
होऊनी तिच्या मायेला पारखी.......

तिनं तर केलंय माझ्या,
आयुष्याला केव्हाच आपलसं,
माझं जीवनही झालंय सूरमयी,
जे वाटत होतं थोडं रुक्ष असं......

वेलीवरती फुले फुलली,
दोन गोंडस छान,
मातृत्वा संगे दिला तिने,
मला पितृत्वाचा मान......

वीस वर्षांपासुनची ती सावली,
आहे मोठी समंजस,
घरी आल्या गेल्याची,
करते मस्त छान उठाबस......

सुख दुखःत माझ्या मला,
साथ दिलीय त्या सावलीने,
पडते पणाच्या काळात माझ्या,
आधार दिलाय त्या माउलीने.....

कुणी म्हणे जीवन संगिनी,
कुणी म्हणे तिला अर्धांगिनी,
नंदकुमार म्हणे तिला,
या दगडाची ती "स्वामिनी"

नंदू
(महिला दिनाच्या निमित्ताने माझ्या "सावली"ला समर्पित....)