कधीतरी लहान व्हावं,
असं वाटतं,
आईच्या कुशीत लोळावं,
असं वाटतं...
मैत्रीचा ओलावा नष्ट,
होऊ नये असं वाटतं,
बालपण माझ्यावर कधीच,
रुष्ट होऊ नये असं वाटतं...
मित्रांच्या डब्यात डोकवावं,
असं वाटतं,
मैत्रीचं पान वही मध्ये,
जाळी होई पर्यंत सुकवावं,
असं वाटतं...
रडु येई पर्यंत,
मास्तरांची छडी खावी,
असं वाटतं,
खेळताना खेळ आबाधुबीचा,
त्यात ही रडी यावी,
असं वाटतं...
आता मोठे झालो तरी त्या,
करवंदाच्या जाळीत लपावं,
असं वाटतं,
सरत्या आयुष्यात ही,
सुप्त मनातलं बालपण जपावं,
असं वाटतं....
नंदू
असं वाटतं,
आईच्या कुशीत लोळावं,
असं वाटतं...
मैत्रीचा ओलावा नष्ट,
होऊ नये असं वाटतं,
बालपण माझ्यावर कधीच,
रुष्ट होऊ नये असं वाटतं...
मित्रांच्या डब्यात डोकवावं,
असं वाटतं,
मैत्रीचं पान वही मध्ये,
जाळी होई पर्यंत सुकवावं,
असं वाटतं...
रडु येई पर्यंत,
मास्तरांची छडी खावी,
असं वाटतं,
खेळताना खेळ आबाधुबीचा,
त्यात ही रडी यावी,
असं वाटतं...
आता मोठे झालो तरी त्या,
करवंदाच्या जाळीत लपावं,
असं वाटतं,
सरत्या आयुष्यात ही,
सुप्त मनातलं बालपण जपावं,
असं वाटतं....
नंदू
No comments:
Post a Comment