वेदना दोघांची...

प्राजक्त फुलतच होते,
प्रित जुळतच होती,
की,असह्य विरह वेदनेत,
ती दोघं होरपळतच होती....

प्रित आसवे गळतच होती,
पावले परतीला वळतच होती,
की,अहंकाराच्या वडवानलात,
ती दोन मने जळतच होती....

पुन्हा कधीही एकत्र न येण्याची,
सल ह्रदयी भळभळतच होती,
की,प्राक्तनातले भोग भोगण्यासाठी,
नजर देव्हार्‍यापाशी वळतच होती....

नंदू