मला आपलं नेहमी वाटे...तुझा जीव,
माझ्या वाटेकडे लागलेला असतो,
हिरमोड झाला तेव्हा...जेव्हा कळलं,
मी तुझ्या खिजगणतीत ही नसतो....
मग ते मला पाहुन लाडिक हसणं,
ओठांच्या पाकळीचं चंबु करणं,
गच्चीवरती मला चोरुन भेटणं,
सारं खोटं होतं तर...हे आठवलं की,
माझा मीच ओशाळवाणं हसतो....
आसवांना आवरायचा प्रयत्न करतो,
स्वतःला सावरायचा प्रयत्न करतो,
पण तुझ्या पैजणांच्या चाहुलीने मात्र,
अगदी मनाशी ठरवुन ही रोज फसतो....
आताशा तुझे रोज दर्शन होत नाही,
चाळीचा कठडा ही रिकामाच असतो नाही,
अचानक....हाती तुझी लग्न पत्रिका पडते,
अन काळजात वेदनेचा काटा घुसतो....
नंदू
माझ्या वाटेकडे लागलेला असतो,
हिरमोड झाला तेव्हा...जेव्हा कळलं,
मी तुझ्या खिजगणतीत ही नसतो....
मग ते मला पाहुन लाडिक हसणं,
ओठांच्या पाकळीचं चंबु करणं,
गच्चीवरती मला चोरुन भेटणं,
सारं खोटं होतं तर...हे आठवलं की,
माझा मीच ओशाळवाणं हसतो....
आसवांना आवरायचा प्रयत्न करतो,
स्वतःला सावरायचा प्रयत्न करतो,
पण तुझ्या पैजणांच्या चाहुलीने मात्र,
अगदी मनाशी ठरवुन ही रोज फसतो....
आताशा तुझे रोज दर्शन होत नाही,
चाळीचा कठडा ही रिकामाच असतो नाही,
अचानक....हाती तुझी लग्न पत्रिका पडते,
अन काळजात वेदनेचा काटा घुसतो....
नंदू
No comments:
Post a Comment