Monday, February 14, 2011

"लावण्य"

नाकात नथ,
अन कपाळी चंद्र कोर...
तुझं हे रुप करी,
मजला भाव विभोर...

नेसलीस तु साडी,
जरतारीची पैठणी...
जशी अवतरली पृथ्वीवरी,
इंद्रलोकीची लावण्यखणी...

चालताना चालशी तु,
मांजरीची चाल...
कटी कंबरे वरील साखळी,
करी जीवाचा बुरा हाल...

नखशिखांत नटलेलं तुझं,
हे रुप,आज नव्यानं पाहीलं...
अन माझ्या मनातलं,
काव्य मनातच राहीलं...

             नंदू

No comments:

Post a Comment