"गगन भरारी"

निळ्या आभाळात मोकळा,
घेउ पाहात होतो "श्वास"
पंखातले बळ जरी ओसरले,
तरी दृढ होता "विश्वास".......

संकटं किती जरी आली तरी,
पंखातलं बळ स्फुरण पावतं,
संकटांशी सामना करावया ते,
वार्‍यावर स्वार होऊन धावतं.....

असलो जरी सान मी या,
आभाळी भरारी घ्यावयाला,
उरी विश्वासाचं भरोनी इंधन,
उभारलो भ्रमण करावयाला......

एक दिवस असा येईलच की,
सार्‍या आकाशी माझंच नाव असेल,
सारं जग अभिनंदन करीत असताना,
मन माझं तेव्हा खळखळुन हसेल.....

                          










  नंदू