काही मोक्याची,काही धोख्याची,
वळणे आली....
पण मला मात्र नेहमी,
आडवळणाची वाट भावली......
काही मळलेल्या वाटे वरुन,
काही अनोळखी पावले धावली,
पण मला मात्र नेहमी,
ओळखीचीच पावले भावली......
काही अनोळखी वाटे वरुन,
दिसली काही अननुभवी,
पावलांची अशांत सावली,
पण मला मात्र नेहमी,
अनुभवी सावलीच भावली.....
काही अनवट वाटे वरुन,
खळाळती सरीता धावली,
पण मला मात्र नेहमी,
सागराची शांत गाज भावली.....
काही अंधार्या वाटे वरुन,
काजव्यांची लुकलुकती,
पावले हेलकावली,
पण मला मात्र नेहमी,
चमचमत्या तार्य़ांचीच,
सोबत भावली....
काही घनदाट पायवाटे वरुन,
काही खुरटी झुडुपे धावली,
पण मला मात्र नेहमी,
भावली डेरेदार वृक्षाचीच सावली......
आयुष्य असंच अनेक,
वळणा वळणांनी धावणारं,
काट्याकुट्यांच्या वाटेवरुन पळणारं,
कुणास ठाऊक,
किती वर्ष त्यावरुन सरली,
म्हणुनच मी मात्र नेहमी,
आडवळणाचीच वाट धरली.......
नंदू
No comments:
Post a Comment